Tag: Moto Guzzi

Dr. John Wittner werkte als tandarts in Philadelphia, maar zijn ware passie was mechanica en motorfietsen. In het midden van de jaren tachtig, na wat ervaring met Harley-Davidson, stuitte hij op een Moto Guzzi Le Mans die zijn leven een andere wending gaf.

Hij schreef de motorfiets in voor het Amerikaanse BOTT-kampioenschap, dat gereserveerd was voor tweecilindermotoren. Tot ieders grote verrassing won zijn Guzzi het kampioenschap van 1984. Als bewijs dat zijn motor echt efficiënt was, won hij ook het kampioenschap van het jaar daarop.

Op dat moment besloot de dokter dat het tijd was om rechtstreeks hulp te vragen aan Moto Guzzi, die zich op dat moment in de greep van de De Tomaso Groep bevond, die overigens niet bepaald in rustig vaarwater verkeerde.

Niettemin kreeg de sympathieke en originele Dr. John de opdracht een motorfiets te ontwikkelen met de nieuwe vierkleppenmotor, die MOTO GUZZI net had ontworpen. Wittner verhuisde met enkele medewerkers naar Italië en begon zijn ideeën in praktijk te brengen, die, gezien de zeer beperkte financiële middelen, zeer goed bleken te zijn. Zo goed zelfs dat de pasgeboren en nog vrij ruwe Moto Guzzi het tijdens de eerste wedstrijd op Monza Lucchinelli op een Ducati 851 behoorlijk moeilijk maakte. Helaas haalde hij vanwege een onbeduidend probleem de eindstreep niet.

Moto Guzzi V100 Le Mans concept

Vervolgens, na het ene na het andere misverstand, de schaarse middelen en groeiende onmin, verdween het project van de racemotor definitief en bleef het tot op heden het laatste officiële race-evenement van Moto Guzzi.

Het ontwikkelingswerk ging echter niet helemaal verloren, want de opgedane ervaring leidde tot de productie van de Daytona, die dezelfde chassisconcepten en 4V-motor gebruikte.

Hetzelfde kan worden verondersteld voor de Concept V 100 Dr. John Tribute, een studiemodel dat hulde brengt aan de markante dokter, maar dat het enthousiasme van de huidige Guzzi-mensen probeert te peilen voor een motorfiets die, dankzij het nieuwe blok, echt sportief en prestatiegericht zou kunnen zijn. Is de wereld rijp voor de volgende Daytona?

Met dank aan Oberdan Bezzi.

• 

• 

Het valt niet te ontkennen dat Moto Guzzi de laatste jaren tekenen van hernieuwde vitaliteit heeft getoond, eerst met de V85 TT en meer recent met de V100 Mandello, mooie motorfietsen die wij veel succes toewensen.

Maar, eerlijk gezegd, ontbreekt er nog steeds een motorfiets die liefhebbers echt doet dromen. OK, supersportfietsen zijn steeds minder in trek, ze zijn te duur, te krachtig, te rijbewijsgevoelig enz. enz.

En toch, zou je een gloednieuwe Le Mans willen, met het nieuwe motorblok, met de karakteristieke afmetingen van een competitiemotor, met onderdelen van topniveau en… monsterlijke prestaties, in een zeer agressieve look …..?

Meer details van de Moto Guzzi V100 Mandello

Ja, zo’n Le Mans is ook duur, veeleisend, knorrig en oncomfortabel, praktisch alleen bruikbaar voor het circuit of een paar zondagse uitstapjes, ja… maar nog steeds zeer begerenswaardig!

Natuurlijk, dan zou het hoofd en de portemonnee je leiden tot het kiezen van meer bruikbare modellen. Maar als je weet dat je Mandello V100 op de een of andere manier ‘verwant’ is aan deze Le Mans, zou dat toch zeker een bron van trots zijn. En daar zijn droomfietsen voor, met dank aan Oberdan Bezzi.

• 

• 

• 

• 

In Mandello is een nieuwe versie van de Moto Guzzi V7 gespot. Met spaakwielen maar sportiever ingesteld.

Het is zeker dat Moto Guzzi op de EICMA de nog niet uitgebrachte V100 Mandello aan het publiek voorstelt, maar er zou ook nog iets anders kunnen komen. Misschien wel een nieuwe versie van de onlangs vernieuwde V7-familie. Want er is een heel andere V7 gespot tijdens tests op de weg in de buurt van de Moto Guzzi-fabriek in Mandello del Lario. De foto, van Oscar Malugani uit Lecco, toont een nieuwe V7. Een model dat er nog gecamoufleerd uitziet en waarschijnlijk met niet-definitieve onderdelen, geeft wel een voorproefje van het uiterlijk.

Allereerst toont het een kleinere led koplamp die lager gemonteerd is dan gebruikelijk. Verder deflectors om de vorkpoten te bedekken, een tank – als het de definitieve is – met afgeronde lijnen, kort sportief zadel, bredere zijkanten die aansluiten op de achterzijde met een slank profiel en gecompleteerd door een nieuw achterlicht.

Moto Guzzi V100 Mandello met actieve aerodynamica

Spaakwielen van de Special

Ook zien we de spaakwielen van de Special-versie en de ronde instrumenten van het Stone-model. De uitlaatdempers hebben een nieuw design en zwarte lak overheerst op velgen, het uitlaatsysteem, de schokdempers en het motorblok.

Goedkopere motorfietsen

Het motorblok is de 853cc-luchtgekoelde dwarsgeplaatste 90° V2, die de vernieuwde V7-serie voor modeljaar 2021 aandrijft. Het ‘Euro5-blok’ heeft een vermogen van 65 pk bij 6.800 tpm en een maximum koppel van 73 Nm bij 5000 tpm. Een model met een sportievere uitstraling in vergelijking met de V7 Special en Stone zou het aanbod van goedkopere instapmodellen van het Moto Guzzi uitbreiden.

Moto Guzzi, 100 Anni: een prachtig historisch naslagwerk. Het boek dat de eerste 100 jaar van het merk uit Mandello del Lario verhaalt wordt uitgegeven door Rizzoli.

10 verhalen voor 100 jaar geschiedenis: het boek verzamelt de ervaringen van beroemde mensen met Moto Guzzi en vertelt niet alleen over Italiaanse motorfietsen, maar ook over hun passie voor het motorrijden.

100 jaar Moto Guzzi: 10 modellen die geschiedenis schreven

De festiviteiten gaan door

Een speciaal logo, een documentaire over het ontstaan en de ontwikkeling van het bedrijf, een aanstaande special in ontwikkeling, een serie ritten en een tentoonstelling van bijzondere motoren. Dit en vele andere initiatieven zullen 100 jaar Moto Guzzi vieren. Vanwege dit feit werd in Milaan het boek ‘Moto Guzzi 100 Anni’ gepresenteerd. Het boek viert de mythe van het merk met de adelaar, een van de beroemdste motorfietsfabrikanten ter wereld. Het boek beslaat een eeuw geschiedenis aan de hand van de verhalen van tien beroemdheden die hun liefde voor Moto Guzzi uitdragen. Met nooit eerder gepubliceerd materiaal waarin de tien auteurs, in vele opzichten heel verschillend van elkaar, over hun passie voor de motorfietsen uit Mandello vertellen.

Het boek is een getuigenis van het unieke karakter van Moto Guzzi, een merk dat honderd jaar na zijn geboorte nog steeds de waarden van zijn briljante stichters belichaamt. Sinds 1921 werd elke Moto Guzzi ,die waar dan ook ter wereld heeft gereden, met de hand geassembleerd in de fabriek in Mandello del Lario.

Moto Guzzi 100 Anni (224 blz.) is verkrijgbaar in de online boekhandel – o.a. bij IBS – voor zo’n 80 euro.

Moto Guzzi terug in de rally-raids? Een terugkeer naar de Dakar is onmogelijk, maar liefhebbers zouden de motor meteen inkratten! Hier is de Moto Guzzi V90 Tijuana Racer van Oberdan Bezzi.

Ooit deden er grote, zware tweecilindermotoren mee aan rally-raids, waaronder de Dakar. Ze waren gigantisch, krachtig, snel en… gevaarlijk. Om de reden kwamen de ééncilinders op en werden de tweecilinders voor sommige races uit de roulatie genomen. Maar veel liefhebbers zouden deze kamelen graag weer in actie zien. Daarom besloot ontwerper Oberdan Bezzi een motorfiets te ontwerpen, een kruising tussen de Moto Guzzi V9 en een V85TT. Het resultaat kreeg de naam van Moto Guzzi V90 Tijuana Racer.

• 

• 

Geboren voor de Baja 1000

Laten we bij het begin beginnen: wat als Moto Guzzi zou terugkeren naar de rallyracerij? Dan zou een V85TT er zo uit kunnen zien. Bezzi besloot de V85TT uit te rusten met het krachtigere blok van de V9. Overigens, voor de niet-ingewijden: Tijuana – op het schiereiland Baja California – was de startstad van de eerste Baja 1000, een rally-raid die sinds 1967 in Mexico wordt gehouden. Deze race eindigde in La Paz, 1.000 mijl verderop. Kortom, een toepasselijke naam voor een motorfiets die, afgaande op de schets, geboren lijkt te zijn om uren door de woestijn te sleuren.

Moto Guzzi V85 TT Centenario: fijne verjaardag!

Moto Guzzi en de Dakar

Als we teruggaan in de geschiedenis van Moto Guzzi, vinden we ook de deelname aan de historische Parijs-Dakar. Ja, het lijkt ongelooflijk, maar in de eerste editie in 1979, gewonnen door Cyril Neveu op de legendarische Yamaha XT500, waren er ook vijf gemodificeerde Moto Guzzi V50’s van de partij. Ze haalden allemaal het einde. Bernard Rigoni wasde best geklasseerde Italiaan met een 48ste plaats in het algemeen klassement. Twee jaar later probeerde Moto Guzzi het opnieuw, maar dat ging niet goed. De Italiaan Claudio Torri deed de rally drie keer. In 1987 met een Moto Guzzi V65 Baja, in 1988 met een TAP 750 en in 199q met een Moto Guzzi Severe. Die was uitgerust met de 940cc-tweecilinder van de SP en had verder een aluminium frame en kettingaandrijving.

De Moto Guzzi V90 Tijuana Racer van Bezzi heeft een strak design en geen tekort aan koolstofvezel details. Afgeslankte kuip, smal endurozadel om makkelijk te bewegen en ‘enduro kont’ met een hoge uitlaat. Ideaal om mee in de woestijn te racen. Hoe graag zou je zo’n motorfiets op Nederlandse wegen zien?

Moto Guzzi Stornello volgens Oberdan Bezzi

Vorige week vierde Moto Guzzi haar 100ste verjaardag als motorfabrikant. Da’s geen onbelangrijke prestatie voor een motormerk. Het Italiaanse merk bewees dat ze zelfs na een eeuw nog kunnen toveren.

Lowres beeld

We zeggen dit omdat Moto Guzzi terloops een glimp van een toekomstige motorfiets in het overvloedige jubileummateriaal stopte. Het lijkt erop dat niet al te veel motorrijders het hebben opgemerkt.
De foto in kwestie is een relatief lage resolutie beeld dat een glimp van een motorfiets laat zien, die natuurlijk verder is verdoezeld door manipulatie met Photoshop. Toch kunnen we zien dat de machine niet al te veel kuipwerk heeft  en er vrij sportief uitziet, naar Moto Guzzi-normen dan.

100 jaar Moto Guzzi: 10 modellen die geschiedenis schreven

V85-platform

Vooralsnog zetten we in dat de de nieuwe motorfiets met het V85-blok wordt uitgerust. Dat beschikt over een 850cc luchtgekoelde V-twin. Logisch, want we weten dat het V85-blok een platform zal worden voor een hele reeks motorfietsen, niet alleen voor de Moto Guzzi V85TT.

We moeten nog een aanzienlijke tijd wachten op de komst ervan. Moto Guzzi is nog steeds bezig met een inhaalslag door alle maatregelen om Covid-19 buiten de deur te houden. Dat speelt de volledige motorfietsindustrie parten. De problemen zijn met name voelbaar in de toeleveringsketen, vooral voor onderdelen uit Azië.

15 maart 2021: vandaag is Moto Guzzi 100 jaar. Laten we daarom deze dag gebruiken om de racemotoren uit Mandello te bekijken. Winnende en vernieuwende modellen, van de tweecilinder 500 tot de achtcilinder van 1955 en tot de laatste V9.

500 Bicilindrica

Terug naar eenvoudige mechanica en beproefde oplossingen: dat was het principe achter het ontwerp van de 500 Bicilindrica (1933-1951). De motor behield de klassieke (voor die tijd) liggende en in de rijrichting liggende cilinder, maar er werd een andere cilinder toegevoegd onder een hoek van 120° ten opzichte van de liggende cilinder. Wat de materialen betreft, geen lichte legeringen maar massief gietijzer dat minder warmte afgeeft maar ook minder vervormt. Ook de versnellingsbak herinnerde aan de Guzzi-traditie van die tijd met een vierversnellingsbak.

500 Tre Cilindri

De 500 Tre Cilindri met compressor van 1939 wilde de superchargers uitdagen. De motor, die veel gebruik maakte van lichte legeringen, was een korteslag-blok dat 65 pk leverde bij 8.000 tpm, waarmee de motorfiets bijna 230 km/u kon halen. Door het gebruik van lichte materialen (zoals sommige legeringen die in de luchtvaart werden gebruikt) kon het gewicht van de motorfiets tot 175 kg worden beperkt. De Guzzi was ook uitgerust met een supercharger, zoals in die tijd gebruikelijk was dankzij het toenmalige racereglement.

Moto Guzzi viert 100ste verjaardag met historische motoren

Gambalunga 500

Hij vertegenwoordigt waarschijnlijk het hoogst haalbare van de eencilinder halve litermotoren uit die tijd, de Gambalunga 500 (1946-1951). De naam verwijst naar de zuigerslag die groter is dan de boring, een nieuwigheid voor Moto Guzzi in die tijd. Het bkok was goed voor 33 pk en de motor woog 125 kg. De grootste kwaliteiten van de Gambalunga waren de betrouwbaarheid, ook tijdens lange tijd vol gas rijden.

Gambalunghino 250

De Gambalunghino 250 werd geboren uit een ongeluk! Enrico Lorenzetti, Moto Guzzi-rijder en testrijder, vernielde zijn Albatros en verving, om ‘m snel te kunnen herstellen, de beschadigde onderdelen door die van de Gambalunga 500. Vandaar de bijnaam van deze hybride, die later een van Guzzi’s beste racemotoren zou blijken te zijn. Zozeer zelfs dat met deze tweecilinder, bereden door Bruno Ruffo, het bedrijf uit Mandello zijn eerste titel in de 250-klasse won in zijn debuutjaar, 1949.

350 Bialbero

De titel van wereldkampioen in de 350-klasse kwam in het jaar 1953 waarin de 350 Bialbero debuteerde. Nauw verwant aan de Gambalunghino, had de motor een cilinderinhoud van 317 cc en een vermogen van 31 pk (33 aan het eind van het seizoen na enkele verbeteringen en een vergroting van de cilinderinhoud). Maar deze motor markeerde ook de terugtrekking van Moto Guzzi uit de competitie (1957), na vijf opeenvolgende wereldtitels gewonnen te hebben met de 350 Bialbero.

Otto Cilindri 500

Maar de motorfiets die destijds de meeste sensaties veroorzaakte en waarvan we ook nu nog steeds niet genoeg hebben, was de Otto Cilindri 500. Ja, acht cilinders. De motor had een ‘korte maar intense’ sportcarrière, van 1955 tot 1957, het jaar van zijn pensionering. Moto Guzzi had echt meer van deze racer verwacht.
Acht 90° V-cilinders vormden de basis van een zeer gedurfd project. Zozeer zelfs dat al te innovatieve oplossingen zoals vier kleppen per cilinder, injectie of een magneet voor de ontsteking werden vermeden. Enrico Parodi (medeoprichter van Moto Guzzi) zei toen hij het blok voor de eerste keer hoorde “zingen”: ‘We moeten ermee naar La Scala!’.

Moto Guzzi-races in Italië

Het heeft misschien niet de aantrekkingskracht van de racemodellen uit het verleden, maar in 2019 keerde Moto Guzzi in Italië terug naar de racerij. In de Trofeo Fast Endurance, nemen coureurs het tegen elkaar op in het zadel van een speciaal geprepareerde race-V7.
Dit jaar, na twee succesvolle seizoenen, groeit de Moto Guzzi Fast Endurance Trophy bovendien opnieuw, overschrijdt het de Italiaanse grenzen en wordt het een Europese Cup.

Van het Zwitserse Arctos is deze caféracer Moto Guzzi V9 Rhapsody afkomstig. De motor stond op Monza tijdens The Reunion. Daar was de Guzzi een eyecatcher, samen met de Panigale 442Corse. Beide vormden een paar apart.  

De Moto Guzzi V9 Rhapsody is gebouwd door het Zwitserse Arctos. De special ontstond door een toevallige ontmoeting tussen Ulfert Janssen (Gannet Design) en Stefan Fuhrer (Fuhrer Moto). Beide besloten om deze special in 2018 te bouwen. Stefan was ooit monteur voor Dominique Aegerter en Tom Lüthi

• 

• 

• 

• 

• 

De Moto Guzzi V9 Rhapsody in Blue is in feite niets nieuws. Als je naar Monza bent geweest voor The Reunion of Wheels and Wave in Biarritz hebt bezocht of dichter bij huis: Glemseck 101 in 2019, dan zul je de motor in het echt hebben gezien.

Het uitgangspunt is een 2016 V9 Roamer en de inspiratiebron was een caféracer uit de jaren 70. Dus een motor waarop het broodnodige aanwezig is en voor de rest niets. De benzinetank is die van een V7, de achterzijde en zadel is nieuw en uit aluminium gehamerd. De Guzzi heeft de elektronische brandstofinjectie ingeruild voor een paar open kelken van Keihin. Het uitlaatsysteem is met de hand gemaakte headers en de demper is van Leo Vince GP Pro.

Moto Guzzi viert 100ste verjaardag met drie historische motoren

Na aanpassing van het frame werd een Öhlins-voorvork gemonteerd met gefreesde kroonplaten van aluminium. De voetsteunen zijn van CNC Racing, het stuur van ABM, de bediening – knoppen – op het stuur van Jetprime, koplampen en richtingaanwijzers van Highsider en Daytona. Andere elektrische onderdelen zijn van Motogadget en de 18-inch spaakwielen zijn van Kineo (de achterkant wordt afgedekt door twee aluminium platen). De schokdempers zijn van het type Öhlins Blackline.

Het bijzondere lakwerk sluit mooi aan op het geborstelde aluminium dat gespoten is met blanke lak waardoor het en mooie schittering krijgt. Let ook op het intense blauw van de achterzijde en het kleppendeksel.