De Honda NC750X doet het heel goed in Europa en dus ook in Nederland. Het 2021-model werd bijna onherkenbaar vernieuwd. Maar ondanks biedt Honda de NC750X in Nederland aan voor een lagere prijs. Waarom? Omdat Honda wil groeien in Nederland. Zijn we getuige van een motormerkenoorlog met agressieve prijsverlagingen? Als motorrijder hoop je daar wel een beetje op. Van motoren voor lagere prijzen worden wij niet minder!
Op de tekentafel
Als je zo’n Honda NC750X in huis haalt, wat heb je dan? Vergeleken met het voorgaande model meer vermogen, een hoger toerenbereik en een aangepaste overbrengingsverhouding van de versnellingsbak. Maar ook Throttle-By-Wire, drie rijmodi en Honda Selectable Torque Control (HSTC). Het verbruik blijft even spectaculair laag als voordien en het rijklare gewicht kon 6 kg verlaagd worden.
Goed, dat zijn allemaal zaken die je niet ziet. Dat is niet het geval met het hertekende frame dat gekenmerkt wordt door een scherpere styling. Uiterst handig is het voor motoren unieke opbergvak in de tank, dat ook nog eends groter en handiger is geworden. Ook lekker: een nieuw windscherm, LED-verlichting en een LCD-dashboard. De Honda NC750X kun je ook laten voorzien van Honda’s bekende Dual Clutch Transmission (DCT)-technologie. Voor heel lui kilometers maken. De zithoogte werd 30 mm verlaagd.
Voor de Honda NC750X betaal je € 8.799,-, inclusief alle kosten. De DCT-versie kost € 9.999,-.
‘Road Sailing’ is de nieuwe naam van de prachtige 2021 Honda CB350 RS die momenteel alleen in India op de markt wordt gebracht. Hij is afgeleid van de Honda CB350 H’ness maar heeft een andere zithouding, bandenmaten, zadel en richtingaanwijzers
De 2021 Honda CB350 RS is speciaal ontworpen voor de Indiase markt en volgt de CB350 H’ness. Dit model werd vier maanden geleden gepresenteerd en is een enorm succes met al meer dan 10.000 verkochte exemplaren. Beide modellen zijn identiek in blok en chassis, maar onderscheiden zich volgens Honda ‘op het gebied van toepassingen’. Honda zegt dat de afkorting RS ‘Road Sailing’ betekent om de roadster-houding van de nieuweling te benadrukken.
Weinig verschillen, maar wel duidelijk andere details. Allereerst zijn de banden breder. De achterband heeft een 150/70 maat en neemt de plaats in van de 130/70 van de H’ness. We weten niet of de eindoverbrengingsverhouding ook is aangepast. De zitpositie is iets sportiever dankzij een lager stuur. De richtingaanwijzers zijn nu LED en er zijn manchetten op de voorvork bevestigd. De hele achterkant – inclusief het zadel – is opnieuw ontworpen voor een meer scramblerachtig uiterlijk. Tenslotte is de uitlaat nu matzwart in plaats van chroom.
Qua prestaties (21 pk @ 5.500 tpm en een maximumkoppel van 29,4 Nm @ 3.000 tpm) en gewicht (181 kg) is er niets veranderd ten opzichte van de H’ness, maar de motor is nog steeds mooi, persoonlijker en moderner. De Honda CB350 RS is verkrijgbaar in twee kleuren: Radiant Red Metallic en two-tone Black/Pearl Sports Yellow.
Als deze mooie 2021 Honda CB350 RS ooit in Europa wordt ingevoerd, hoop je op een retouche van de historische Honda CB350 Four van de jaren 70. Die was met 34 pk tot het uiterste uitgeperst, prestaties die vandaag de dag bijna lachwekkend zijn. Natuurlijk zijn het verschillende motoren, maar het moderne jasje van de glorieuze CB van veertig jaar geleden blijft bevallen. We zijn dan ook heel benieuwd naar de impact van zo’n kleine CB in Europa.
De 2021 Honda CB350 RS Scrambler wordt morgen (16 februari) geïntroduceerd. Zelfs Honda stond te kijken van het succes van de Honda H’ness CB350. In drie maanden werden meer dan 10.000 stuks verkocht. Dat is een indrukwekkend aantal als je bedenkt dat het segment van middelzware retro-motorfietsen wordt gedomineerd door de 350 cc Royal Enfields. Er werd lange tijd verwacht dat Honda met een Royal Enfield-rivaal zou komen, maar het heeft nogal wat tijd gekost. En Honda wil het succes continueren. Geijkte manier: op basis van hetzelfde platform meerdere modellen presenteren.
De 2021 Honda CB350 RS Scrambler zal waarschijnlijk veel gemeen hebben met de gewone H’ness CB350, inclusief blok en techniek. Ook de scrambler wordt via de BigWing-dealers, Honda’s succesvolle keten van premium-dealers die sinds de introductie van de H’ness CB350 consequent is uitgebreid. Honda’s bedoeling met de CB350-reeks is duidelijk: het wil een reeks motorfietsen voortbrengen die kan wedijveren met de instapmodellen van de Royal Enfield.
Goed nieuws voor de berijders van de Honda Africa Twin die door de komst van Android Auto ook hun smartphone kunnen pairen met hun motor. Het nieuwe systeem werkt naast Apple CarPlay, die al aanwezig is op de Japanse adventure.
De 2021 Honda CRF1100L Africa Twin is verrijkt met elektronische hulpmiddelen die je door Android Auto kunt aansluiten op Android-smartphones. En dat is iets wat heel veel motorrijders willen: je motor verbinden met je mobiel voor navigatie, Spotify, berichten en oproepen. En dat kun je allemaal beheren met de bedieningselementen op het stuur of met spraakopdrachten.
Honda heeft er wel een veiligheidsdingetje ingebouwd: alleen als de motor stilstaat, heb je via het grote tft-dashboard met touchscreen toegang tot je smartphone en kun je van daaruit navigeren tussen apps en systeeminstellingen. De Honda Africa Twin was de eerste motorfiets met een tft-kleurentouchscreen en de tweede motorfiets (de eerste was de Honda GL1800 Gold Wing) met Apple CarPlay-connectiviteit voor iPhones.
Android Auto naast Apple CarPlay
De nieuwe Android Auto-functie voor Android-smartphones werkt naast Apple CarPlay voor iPhones, waardoor de elektronische uitrusting van de Africa Twin nog completer is geworden. Voor een goede werking van Android Auto is een Android-smartphone met het besturingssysteem Android 5.0 of hoger nodig. Via een Bluetooth-verbinding pair je de motor dan met de smartphone. Als je de voorkeur geeft aan spraakbesturing boven bediening via het stuur, heb je wel een intercom nodig.
Honda heeft in Europa een aanvraag ingediend voor de naam NT1100. Dat zou een nieuw signaal betekenen in de richting van het lang verwachte sporttoermotor die gebruik maakt van het DCT-blok uit de 1100 Africa Twin.
Registratie in Europa
De eerste geruchten over een nieuwe Honda sporttoer crossover doen al een tijdje de rondte. Slechts enkele dagen geleden, op 2 februari, heeft Honda bij de Europese instantie voor intellectuele eigendom de naam NT1100 geregistreerd voor de categorie ‘motorfietsen’.
Dit is natuurlijk een render o.b.v. het Africa Twin-blok.
Eerdere Honda NT’s
Het NT-acroniem verscheen in 1988 voor het eerst op de Honda NTV650. Dat was een wegmotor met het V2-blok van de twee jaar eerder gelanceerde Transalp. De laatste motor die met dit blok werd uitgerust, was de NT700 Deauville. Deze Honda was een GT van gemiddelde grootte met geïntegreerde zijkoffers zoals de Pan European. Al deze modellen hadden een cardan-eindaandrijving.
De sportieve geschiedenis van Honda is een onuitputtelijke bron van inspiratie. In 2021 heeft Honda Japan de VFR800 in de brochure staan. In de bekende drie kleuren.
Het overkwam de CB1300 en nu dus ook met de VFR800. Het is een tantaluskwelling dat Honda verleidelijke versies van vroegere bestsellers blijft maken, maar die helaas binnen de landsgrenzen blijven. Eerder al brachten we al het nieuws dat Honda in 2023 mogelijk een nieuwe dan wel vernieuwd V4-blok zou introduceren. Ondertussen blijft in Japan de bekende VFR 800F leverbaar, in de grijze kleurstelling maar ook in de – door velen gewaardeerde driekleur. Het model werd geïntroduceerd in 2019 en is zwaar geïnspireerd met de jaren 80 en 90. De Honda draagt de suggestieve naam Interceptor op weerszijde van de kuip.
Die kleurencombinatie (wit/rood/blauw) in combinatie met de naam Interceptor heeft de sportieve V4-modellen van Honda op overzeese markten gekenmerkt. De enige uitzondering was de CB4 Interceptor die op de EICMA van 2017 werd gepresenteerd. Die was voorzien van een viercilinder-in-lijn. De kleuren waren voorbehouden sportmotoren. Het meest voorbeeld daarvan is misschien wel de legendarische VF 750F. In de handen van Freddie Spencer en Fred Merkel domineerde deze motor het AMA SBK-kampioenschap vanaf begin jaren 80.
We weten niet hoeveel motorrijders/sportfans zich die periode nog herinneren, maar het is leuk om te zien dat Honda zwaar leunt op zijn sportverleden. Het is alleen jammer dat we deze kleuren niet in Europa zullen zien.
De VFR 800F is een verfijnde sporttoer met 107 pk, uitgerust met VTEC-variabele kleptiming. Het model is niet aangepast voor Euro 5 en staat dus ook niet in de 2021 Honda-brochure. De VFR800 is een van de langstlopende en meest iconische modellen van Honda.
Een nieuw jaar en dus nieuwe geruchten dat Honda aan de V4-superbike werkt. Weinig geruchten in de motorwereld zo hardnekkig als de Honda V4 die vervolgens nooit komt. Zoals gewoonlijk heeft Young Machine wel een idee hoe dat eruit gaat zien. Als Honda nu echt met een V4-sportmotorfiets zou komen dan…
Je wordt er bijna moe van, zo vaak als het gerucht de kop weer opsteekt. Honda zou dus werken aan een V4-superbike. Of Honda is er nog altijd mee bezig, of het is nog altijd niets meer dan het terugkerende vage gerucht. Al houden ze de hoop er in bij het Japanse Young Machine Magazine. Ze zetten 2016 en 2017 al eens een rendering van een Honda V4-superbike op hun cover. Die VFR1000R en RC214V-S kwamen er niet, waarom dan zouden ze nu wel gelijk hebben dan?
Honda zou dus werken aan een V4-superbike…
Young Machine tekende hun meest recente rendering op basis van de 2015 MotoGP-machine van Honda – op basis van bronnen van het Japanse magazine. Van het najaar doken vervolgens opnieuw verhalen op dat 2021 het jaar van de Honda V4-sportmotorfiets zou worden en uit Spanje komen inmiddels geluiden dat Honda aan een V4-blok werkt.
Marketing technisch zou 2021 een uitgelezen moment zijn voor Honda’s terugkeer naar de V4-blokconfiguratie. Honda heeft dit jaar namelijk – vooralsnog – niet één V4-model op de prijslijst staan. Dat is niet meer voorgekomen sinds de Honda in 1981 de VF750 Magna lanceerde, en dat is dus dit jaar precies 40 jaar geleden. Jubilea doen het altijd goed.
Honda heeft dit jaar niet één V4-model op de prijslijst staan.
Er valt ook iets te zeggen voor de betrouwbaarheid Young Machine. Dat zijn soms behoorlijk vage voorspellingen. Hoe ongelooflijk sceptisch we gezamenlijk waren over de komst van een eventuele cruiser met een Honda Africa Twin-blok en ook de nieuwe Suzuki Katana zagen ze bij Young Machine al aankomen. Zowel de Suzuki als de Honda kwamen er.
Qua prestaties ligt de lat inmiddels hoger dan in 2015, toen Honda de RC213V-S presenteerde. Ducati lanceerde in de tussentijd de Superleggera V4. Die exclusieve Italiaanse superbike heeft met 234 pk bij een drooggewicht van nog geen 160 kilogram Honda inmiddels wel van de V4-troon gestoten. Er is bij de rendering van de RVF1000R zo te zien trouwens rekening mee gehouden, aangezien de wielen zelfs in carbon uitgevoerd zijn.
Nu is het afwachten of de geruchten wellicht eindelijk een keer waar blijken.
De bijna mythische Honda NR 750 is een zeer zeldzame motor. Zeker deze zwarte uitvoering uit Frankrijk met slechts 8.000 km op de klok.
Zijn er motoren in de wereld die het tijdperk van de vroege jaren ’90 beter vertegenwoordigden dan de limited edition Honda NR 750? De Honds is een heerlijke les in recordbrekende overdaad die geen ander doel had dan de badass te zijn?
Met z’n typische jaren 90 uitstraling denk je aan leggings met luipaardprint, illegale raves met gabbers en met paars geaccentueerde campingsmokings. De NR 750 was meer een voorbeeld van wat Honda kon.
De Honda NR 750 (New Racing) – met zijn vier ovale zuigers, 32 kleppen en geregelde ontsteking – genereerde in de statistieken misschien een vrij bescheiden 125 pk, maar was vederlicht genoeg om in zijn tijd vier snelheidsrecords te verbeteren en reed harder dan 300 km/u. De motor stond ook nog eens bol van 200 patenten.
Zelfs 30 jaar later is de NR 750 nog steeds een van die wegmotoren die het dichtst bij een GP-machine staan. Er werden in 1992 slechts 322 versies van de NR750 gemaakt. Velen verdwenen in verzamelingen en kwamen nooit op de weg. De motor koste destijds zo’n € 45.000,-.
Dus voila, hier hebben we er een die klaar is voor wat rumoer op de weg; een in Frankrijk geregistreerde NR 759 uit 1992. Het is de tweede van de 20 die ooit naar Frankrijk zijn verscheept. De enige eigenaar heeft er slechts 8.000 km op gezet.
Honda NR 750 in originele staat
Alle originele accessoires – sleutels, houder, handleiding en gereedschapsset – zijn aanwezig. En dit exemplaar heeft de haast sluipende zwarte kleurstelling in plaats het jaast obligate rood…
Bovendien herkent Honda de liefde voor zijn klassieke sportmotoren, zodat je er zeker van kunt zijn dat er een werkplaats is die hem graag in topconditie wil houden als-ie ooit verkocht wordt. Maar dat lijkt op korte termijn niet het geval te zijn. De Honda NR 750 is meer een ‘reclame’ waarvan we kunnen genieten. En dat doen we. C’est magnifique!
We horen geluiden dat er een nieuwe Honda ST125 Dax, of Honda ST125 Trailsport zoals ze in de VS worden genoemd, aan zit te komen. Honda heeft de bijbehorende merkaanvragen ingediend.
Retro is op dit moment in. Dat betekent ook dat er weer motorfietsen op de markt verschijnen waarvan de productie al lang is stopgezet. Ze krijgen een make-over, nieuwe techniek en een new-retro-stijl.
Zoals het nu lijkt, staat Honda op het punt hetzelfde te doen met de ST125 Dax. Oorspronkelijk kwam de Dax op de markt in 1969. Tot de eeuwwisseling werd-ie geproduceerd in verschillende versies. In de tussentijd wordt de Dax alleen door andere bedrijven als licentie-model aangeboden.
Inmiddels heeft Honda de merkrechten ST125 in Europa en Trailsport in de VS laten beschermen. Dat zo kunnen wijzen op de terugkeer van de kleine motorfiets. We kunnen ervan uitgaan dat het gebaseerd zal zijn op de Super Cup en aangedreven wordt door het 125cc-eencilinder blok. Dat is ook het blok dat de nieuwe Monkey en Grom tot over de 100 km/u stuwt.
Een maxiscooter wacht altijd hetzelfde lot: is hij beter dan Yamaha’s TMAX? Het antwoord bij de Honda Forza 750 laat niet lang op zich wachten merkt Ad van de Wiel.
We kunnen er lang om heen draaien, of direct helderheid verschaffen: is de Honda Forza 750 beter dan de TMAX?
‘In België hebben ze het Merckx-syndroom. Iedere talentvolle jonge wielrenner wordt direct bestempeld als de opvolger van Eddie ‘de kannibaal’ Merckx. Menig wielercarrière sneuvelt in de dop door de druk die dat oplevert. Dikke scooters worstelen met hetzelfde probleem. De TMAX is al tijden ‘de kannibaal’ van de scooters. Wees gerust: de carrière van de Forza 750 sneuvelt niet vroegtijdig, ook al is hij niet beter dan de Yamaha. Honda vist simpelweg uit een ander vijvertje.’
Even voor de zekerheid: de Honda stoot de TMAX dus niet van zijn troon?
‘Niet als het gaat om de troon waarop de meest sportieve scooter zit. Een TMAX daagt altijd uit. Daarmee ga je standaard harder en strakker dan gedacht. Het moet een feest zijn om met die scooter de bergen in te duiken om gewone motoren het vuur aan de schenen te leggen. Die gedachte komt op de Honda niet als eerste in je op.’
Welke gedachte dan wel?
‘Dat Honda de keuzestress verhoogt. Je zal toch maar elke dag vanachter je mondkapje amechtig naar adem happend in de trein stappen. Hoe verademend is dan een makkelijke en comfortabele tweewieler? Eentje met DCT, verschillende rijmodi die niet bedreigend zijn, met ingebouwde navigatie, met bagageruimte, met comfort, die zuinig is voor je portemonnee, die rap is en ook nog stabiel. Scooters blinken niet altijd uit in weggedrag, maar de Honda Forza 750 is een stabiele en neutrale kompaan. Niet zo gek als je bedenkt dat hij erg veel lijkt op de Integra. Honda drukte die machine nog het stempeltje motorfiets – en dus niet scooter – op.’
‘Kijk eens naar die achterkant. Daar verzorgt een ketting de aandrijving van het achterwiel. Doet u mij dan maar een schone en makkelijke riem. Je rijdt een scooter toch vooral voor het gemak. Het windscherm is bovendien voor mijn 180 mtr goed voor turbulentie. Even mijn nek intrekken voldoet al om die te elimineren, maar perfect is het niet. De remmen zijn juist wel perfect. Vaak is het slappe hap op scooters, niet op de Honda Forza 750. Het stabiele en voorspelbare sturen is al genoemd. Het blok levert zo’n 59 pk en dat maakt hem krachtig genoeg. Even verstand op nul zetten en er staat 170 km/u op de teller. Al gaat het boven de 150 km/u allemaal niet zo snel meer. De twin staat trouwens bekend als extreem zuinig.’
Wat is het eindoordeel?
‘De Honda Forza 750 bedient een andere doelgroep dan de TMAX. De Honda zit eerder tussen BMW’s maxiscooters in. Beetje sport en een beetje toer, maar vooral heel veel dagelijks gebruiksgemak. Al vergeet ik daarbij gemakshalve de kettingaandrijving. Verder is het een prima alternatief voor het OV en ook voor (te) zware motoren. Het gebruiksgemak is verbluffend. Dat geldt ook voor een Opel Kadett, maar de Forza 750 biedt flink wat meer sensatie. Nog een keer vergelijken we de Honda met de TMAX. De Forza 750 heeft een prijskaartje van € 13.358, Yamaha vraagt € 13.299 voor de TMAX. Daarin is het dus gelijkspel.’
