Geplaatst op

Op supercar-geïnspireerde motorfietsen

Van de tatoeage-geïnspireerde motoren met dank aan Indian Motorcycles, tot de nieuwe limited edition Brough Superior machine geïnspireerd door Lawrence of Arabia, tot de unieke BMW R 18 door Revival Cycles die onlangs een motorfiets creëerde met inspiratie van een vogelkooi voor het chassis, het lijkt erop dat de motorfiets een medium is geworden voor alles waar je van houdt en wat je fascinerend vindt in het leven, zoals het ook hoort te zijn.

Motorrijden is toch vooral ook spelen met vermogen en koppel. Het is een krachtenspel, dat je de hele dag – van bocht naar bocht – kunt spelen. Een stapje hoger op de ladder staat de supercars. Da’s pk’s voor de rijken, slechts weggelegd voor weinigen. Toch stapt de Happy Few wel eens uit kun stinkend dure karretje, om net als motorrijders motor te gaan rijden. Nou ja, het moet dan wel weer op de exclusieve toer, geïnspireerd op de supercar die al in de garage staat. Maar in hoeverre zijn die peperdure motorfietsen een getrouwe afspiegeling zijn van hun vierwielige tegenhangers?

2014 Lotus C-01

Wat gebeurt er wanneer de kerel die de TRON-motorfiets creëerde (Daniel Simon) besluit om een weg-legale motorfiets te creëren (hint: hij heeft een 1195cc-KTM-blok en levert 200 pk). De Lotus C-01 dus. Geïnspireerd op de 49 F1 supercar van hetzelfde merk. Er zijn slechts 100 exemplaren gemaakt en elk exemplaar wordt geleverd met een behoorlijk prijskaartje van € 160.000,-. Ons favoriete deel? Waarschijnlijk het Lotus-logo op het deel van het bodywork dat de inlaat van de 49 F1 impliceert. Kennelijk had de man die het allemaal heeft bedacht ook een hekel aan rechte hoeken.

2003 Dodge Tomahawk

Dit is een motor die je bouwt als je schouders maar niet breder worden, ook niet na een jaar lang sportschoolbezoek. Dan wil je graag compenseren. En wij? Wij kunnen er geen genoeg van krijgen. Zo buitenissig.

Ze zeggen dat de Dodge Tomahawk het geluid maakt van goudklompjes die in je ooringang worden geduwd. Pijnlijk, maar een waardevolle ervaring. Geen wonder; de ingewanden van dit slagschip komen uit een 8.3-liter SRT10 Dodge Viper. De topsnelheid wordt ingeschat op 675 km/u. Dan loopt het je wwel dun door de broek. En stop die portemonnee maar weg, want je zet jezelf voor schut.

Van de Noordkaap naar de Zuidkaap: 30.000 km in het zadel

De Dodge Tomahawk, die oorspronkelijk op de North American International Auto Show van 2003 in Detroit te zien was, zal naar verluidt voor een krankzinnige € 480.000,- worden verkocht. Dat zijn 6,5 ARCH KRGT-1’s, en hoewel we de motoren van Keanu Reeve misschien verkiezen boven dit beest van 500 pk en 712 Nm, moeten we toegeven dat we dolgraag willen weten hoe het zou voelen om er een been over te zwaaien.

1986 Lamborghini Design 90

Dit is een ‘uiterst zeldzame motorfiets die tijdens zijn creatie grenzen (en oceanen) heeft overgestoken voor zowel ontwerp als inspiratie.’ Bij de creatie van de Lamborghini Design 90 was Claude Fior – een Franse ingenieur en motorracer – naar verluidt verantwoordelijk voor het chassis en de ophanging – en ondanks het feit dat we niet weten wie het gedaan heeft, heeft deze motorfiets op een bepaald moment een 900-motorblok van een Kawasaki ZX gehad, hoewel het huidige hart klopt van een Kawasaki GPz1000RX.

De aantallen zijn ook niet te tellen, we schatten dat er zo’n 20 machines zijn gemaakt onder deze specifieke esthetiek, met geel, paars en rood als de meest prominente kleuren. Over dat likbare geel werd verteld dat het koetswerk werd voltooid door Boxer Design, een Frans bedrijf dat, voor zover wij weten, glasvezel gebruikte (hoewel sommigen zeggen dat het plastic is).

Het ziet er misschien uit als zo’n tweedehandsauto, maar zouden er geen bezwaar tegen hebben om op warme avonden in een rijdende uitvoering van ‘Yellow Submarine’ van de Beatles te rijden. En we hebben net gehoord dat Lambo het motormerk in de nabije toekomst nieuw leven gaat inblazen. Misschien werpen ze dan nog een blik op de Lamborghini Design 90, ter referentie.

2016 MV Agusta F3 AMG

Toen deze zonnige MV Agusta F3 opdook op de 2015 IAA International Motor Show in Frankfurt ter viering van de samenwerking met Mercedes-AMG, was het duidelijk dat de motorfiets niets anders was dan een F3 800. Dat wil zeggen, veel meer dan een mooie paint job – kleur staat te boek als ‘AMG zonnestraal’-geel – en een grote AMG-label op de zijkant van het bodywork heeft het niet om het lijf. Maar toch. Het is bijna verfrissend na het zien van al die motorfietsen met unieke onderdelen.

Test BMW R18 Transcontinental: Rock ’n’ roll übercruiser

Deze Agusta F3 AMG heeft het 798cc-blok, met een vermogen van 148 pk bij 13.000 tpm en een koppel van 88 Nm bij 10.600 tpm. Degene die de foto’s van deze twee Golden Girls heeft gemaakt, moet meteen opslag krijgen.

2008 Ferrari V4 (Concept)

De eerste van twee concepten op onze lijst, de Ferrari V4 -motorfiets is ‘niet direct verbonden’ aan een specifieke vierwielige schoonheid met dezelfde naam. Maar een beetje graven en we vinden het volgende:

  • Het project is ontworpen door de Israëlische kunstenaar Amir Glinik en ‘gemodelleerd met behulp van een V12-motor van de Ferrari Enzo supercar, teruggebracht tot vier cilinders.’
  • Extra functies zijn onder andere ‘handbediening aangepast van een F-16 jet en bediening geïnspireerd door Ferrari’s Formule 1 raceauto’s’. In de kleine lettertjes lezen we ‘heel duur’.
  • Dit alles wordt “aangevuld met een ‘weerbestendig touch-screen LCD bovenop de brandstoftank’, evenals gigantische luchtinlaatopeningen aan weerszijden van het bodywork.

Wat het kost? Daar gaan we niet eens naar schatten, aangezien het nooit voorbij Glinik’s ontwerpprogramma is gekomen… maar als je op zoek bent naar een motorfiets die de toekomstige modificaties in de richting van supercars (of weg) moet inspireren, zou dit apparaat zeker meer dan genoeg ideeën opleveren.

2014 Koenigsegg (Concept)

De conceptmotor van Koenigsegg, gemaakt door de Russische kunstenaar Burov, is een verbluffend staaltje power dat het merendeel van zijn uiterlijke inspiratie lijkt te hebben gehaald uit de eerste motorfiets in deze lijst (de Lotus C-01). Of Burov dat ook zo bedoeld heeft, valt nog te bezien, maar we weten wel dat hij zich vooral heeft laten inspireren door de prachtige vierwielige meesterwerken van Christian von Koenigsegg.

De motor heeft een korte, stompe kont (met net genoeg ruimte op het zadel om een kort, vurig gebed te doen), en een sportieve carrosserie die het grootste deel van de machine bedekt, behalve het dubbele achterschokdempersysteem en de grote bodemvrijheid.

Het eindresultaat? Een futuristische café-racer met een bescheiden garderobe en een potentieel voor snelheid.

Geplaatst op

DesertX vs Lucky Explorer: wie heeft erfgenaam van Cagiva Elefant?

Ducati en MV Agusta presenteerden bijna tegelijkertijd hun idee van een compromisloze straat-enduro, maar wie heeft de ware erfgenaam van de Elefant in de stal staan?

Nostalgie heeft de goed gefunctioneerd in de motorwereld. Het moedigt weemoedige gevoelens op bij een steeds ouder wordende klant. Net de fascinatie voor de oude Dakar door de jaren heen intact is gebleven en zelfs een cultstatus heeft aangenomen. Uit een soortgelijke vergelijking zijn de huidige tegenpolen ontstaan. Het begon allemaal met de Africa Twin, gevolgd door de Ténéré 700 en vorig seizoen de Aprilia Tuareg. Een absolute hoofdrolspeler van de beroemdste en moeilijkste rally ter wereld ontbrak echter: de Cagiva Elefant.

Het betwiste erfgoed

Het is nutteloos al te veel in te gaan op de geschiedenis van de Cagiva Elefant, maar met twee Dakar-overwinningen met Edi Orioli heeft de Cagiva Elefant bijgedragen aan de geschiedenis van de klassieke Dakar. Maar Cagiva bestaat Cagiva meer. Misschien heerst de hoop om de naam Elefant terg te zien op de tank van een moderne enduro, maar de erfenis van de Cagiva Elefant is voortgekomen uit de vooruitziende ondernemersgeest van Claudio en Giancarlo Castiglioni. Die namen in de jaren 80 en 90 zowel MV Agusta als Ducati onder hun hoede. En nu zijn deze twee merken, die hun eigen weg zijn gegaan, de tegenpolen van een heropleving met de Cagiva Elefant.

De hoofdrolspelers

Ducati DesertX en Lucky Explorer Project 9.5 zijn de aangewezen erfgenamen van de Elefant. Elk met hun eigen redenen kunnen ze aanspraak maken op het exclusieve ‘recht’ op de erfenis. Wat het vaderschap van het idee betreft, verdient Ducati misschien de eer, omdat het DesertX-concept al in 2019 in Milaan werd getoond. De motor zal in het voorjaar van 2022 debuteren. Aan de andere kant heeft MV Agusta ook raak geschoten door de Lucky Explorer-kleurstelling, synoniem met de bestsellers van Cagiva, nieuw leven in te blazen. Het is dan ook moeilijk om ze op hetzelfde niveau te vergelijken, omdat het ontwikkelingsproces zo verschillend is. Maar we zullen het toch proberen.

2022 Ducati DesertX in teken van Cagiva Elefant

De details

In deze ethische strijd hebben de twee merken elk aan hun eigen visie van een al dan niet reis-enduro uitgewerkt. In feite zijn de twee motorfietsen ook verschillend van elkaar. De Ducati DesertX hoeft de liefhebbers niet enthousiast te maken met de belofte dat je er de wereld mee kunt ronden. Dat doet de Multistrada veel beter. De DesertX markeert veel eerder het debuut van een Ducati met wielen in de maten 21- en 18 inch, met veel bodemvrijheid, een bewezen, high-performance motor (zoals ooit de DesmoDue van de Elefant 900) en een reeks goodies zoals de extra achtertank die, samen met de lange veerweg en de twee rij-modi gewijd aan off-road gebruik, duidelijk maken dat de DesertX echt de woestijn wil.

De Lucky Explorer 9.5 daarentegen probeert alle troeven van het segment reis-enduro in één fiets samen te vatten: 21 inch wielen, semi-actieve vering, een driecilinder van 123 pk (110 pk voor de Desert X) en een reeks uiterlijk aantrekkelijke kenmerken die van deze motorfiets een object maken om in je garage te willen. Maar niet voor 2023, zoals MV Agusta heeft gezegd.

De weg naar succes kan ook goed naast elkaar worden afgelegd. De DesertX is de gespierde, prestatiegerichte versie van de slankere straat-enduro’s, waarmee je verder kunt gaan dan een gravelweg in Noorwegen. Net als met de Tuareg, Ténéré, Norden et cet. De Lucky Explorer 9. 5 daarentegen is een reis-enduro die kilometers wil maken en daardoor dichter in de buurt komt van de grotere Africa Twin, R1250GS en Triumph Tiger 1200. Een echte vergelijking is door de pandemie al een paar motorseizoenen uitgesteld, maar de ideologische is net begonnen: de strijd om de erfenis is geopend.

Geplaatst op

MV Agusta Lucky Explorer 5.5: de Benelli TRK 502 wordt premium

Milaan heeft ons de kans gegeven een blik te werpen op de nabije toekomst van enkele merken, die interessante nieuwe producten hebben gepresenteerd. Hoewel nog in conceptvorm, moeten we ze zien als belangrijk nieuws voor de komende seizoenen. MV Agusta speelde de hoofdrol dankzij het Lucky Explorer Project, twee prototypes die bestemd zijn om MV Agusta opnieuw op de wereldmarkt neer te zetten. Het ‘global pad’ van sommige merken wordt tot strategie gemaakt door een bedrijf dat in de loop der jaren zijn erfgoed bouwde op exclusiviteit en 100% ‘Made in Italy’.

MV Agusta Lucky Explorer: Twee nieuwe Adventure-motoren

Een winnend hart

Timur Saradov heeft er nooit een geheim van gemaakt. MV Agusta opnieuw op de wereldmarkt te laten landen door overeenkomsten te sluiten met de grote Aziatische motormerken. Die samenwerking stelt het merk in staat exclusieve motorfietsen te blijven aanbieden zonder de markt van de middelzware motorfiets op te geven. En de Lucky Explorer 5.5 lijkt precies het model te zijn voor het succes waar MV Agusta naar op zoek is: het brengt de erfenis van de Cagiva Elefant binnen het bereik van een A2-licentie, terwijl de 9.5 een nieuw publiek moet overtuigen met prestaties en premium details. Daarnaast profiteert MV Agusta van het werk dat door het gigantische QJ Motor is gedaan om zich een beproefde en succesvolle motor te ontwikkelen, het z’n eigen specifieke specificaties.

MV Agusta Lucky Explorer Project 5.5.

De 550cc-paralleltwin is namelijk exclusief voor MV Agusta, maar gaat uit van het motorblok dat we kennen van de Benelli TRK 502. De cilinderinhoud is vergroot dankzij de nieuwe boring/slagverhouding (70,5×71 mm), zodat een robuustere koppelkromme en een gelijkmatige afgifte over het hele toerentalbereik heeft. Kortom, een toegewijde en exclusieve oplossing, die MV Agusta in staat stelt de concurrentie vol aan te gaan.

MV Agusta DNA op 100%

Dit betekent zeker niet dat MV Agusta zijn onderscheidende kenmerk wil weggooien, en in feite hoef je maar naar het concept te kijken om te begrijpen dat het stylingscentrum carte blanche heeft gekregen: de livery is geïnspireerd op de successen van de Dakar, de bovenbouw lijkt op die van de 9.5 en de look met de halfronde DRL’s en het gebruik van dure componenten zoals het Brembo-remsysteem bevestigen dat MV Agusta de les van Benelli heeft geleerd, maar er wel een eigen draai aan heeft gegeven.

MV Agusta Lucky Explorer Project 5.5.
Geplaatst op

Betrapt: Nieuwe Lucky Explorer Project 950 van MV Agusta

Een nieuwe Adventure met een 21-inch voorwiel werd gespot bij het hoofdkwartier van MV Agusta. De motorfiets doet denken aan de beroemde Lucky Explorer. En het ziet ernaar uit dat de langverwachte, nieuwe 950-driecilindermotor eerdaags debuteert.

De foto’s van de MV Agusta Lucky Explorer zijn genomen vanuit een auto.

Het gerucht gaat al enige tijd en de tijd is rijp voor de presentatie ervan. Er zijn een paar foto’s binnengekomen van een nog niet uitgebrachte Adventure. De foto’s werden dichtbij Schiranna genomen, de vestigingsplaats van MV Agusta.

De twee foto’s zijn geschoten vanuit een auto, maar laten een prototype zien dat bezig is met een test op de weg. Het lijkt een nieuw model in het MV-gamma en het zou de eerste Adventure en off-road georiënteerd kunnen zijn. De motorfiets heeft een 21inch-voorwiel en vering met lange veerwegen. Op de voorvork zitten sensoren die de veerwegen controleren. De dubbele schijven voor worden afgeremd door twee radiaal gemonteerde remklauwen.

De brandstoftank en de grote kuip geven al een idee van de gekozen stijl, ook al is de bovenbouw niet compleet. Maar de ruime zadels en het bagagerek met handgreep, ook ontworpen voor lange afstandsritten met een partner, mogen gezien worden.

Maar wat vooral opvalt aan het stalen dubbele wiegframe is de nieuwe 950cc-driecilinder, waarvan de komst al meerdere malen werd aangekondigd door Timur Sardarov, CEO van MV Agusta.

Scrollend door de lijst van exposanten op de komende motorshow van Milaan, duikt de naam Lucky Explorer Project op. Het ziet ernaar uit dat dit een van de hoogtepunten van de show gaat worden.

Geplaatst op

De terugkeer van de kuip: Triumph Speed Triple 1200 RR & MV Agusta Superveloce

Ze verschillen in cilinderinhoud – 800 voor de Italiaan en 1200 voor de Brit – maar de twee roadsters lijken sterk op elkaar, met een kuip die doet denken aan de motoren uit de tweede helft van de vorige eeuw. De Triumph Speed Triple 1200 RR en MV Agusta Superveloce zijn motorfietsen vol charme.

Sommige modellen bieden het aan als een optie, andere hebben het al enkele jaren geleden geprobeerd. In Bologna waren ze te vroeg, München probeerde het meer recentelijk. Daarna was het de beurt aan MV Agusta, dat met de Superveloce 800 een troefkaart op tafel legde: een motorfiets die in niet mis te verstane bewoordingen herinnert aan de stijl van motorfietsen uit de vorige eeuw, gekenmerkt door de geur van olie en benzine en door helden die, vertrouwend op de capaciteiten van technici en ingenieurs, zich biddend tot de god van de snelheid aan de handvatten vastklampten.

Enkele dagen geleden, drie jaar later dan MV Agusta, kwam het antwoord uit Engeland: de Triumph Speed Triple 1200 RR, een roadster die het standaardmodel opfrist met een tophalf en een nieuwe koplamp. De twee modellen lijken op elkaar, maar er zijn ook verschillen, onvermijdelijk als gevolg van het verschil in cilinderinhoud.

Driecilinder blokken

Zowel de MV Agusta Supervoloce 800 als de Triumph Speed Triple 1200 RR zijn geen eenvoudige moderne herinterpretaties van motorfietsen uit het verleden en hebben veel dingen gemeen, ondanks het verschil van 400 cc. In feite zijn ze allebei gemaakt om de pracht van de productie van vroeger terug te brengen, van die motorfietsen die opvielen door hun technologische innovatie. En ook vandaag nog blijven de Italiaanse en Engelse motorfietsen verbazen, dankzij hun mix van verleden en technologie, die ze zowel op de weg als op het circuit tot ware sterren maken.

Beide zijn voorzien van een driecilindermotor met dubbele bovenliggende nokkenassen, maar met verschillende cilinderinhoud: 798 cc voor de Superveloce en 1160 cc voor de Speed Triple RR, wat zich ook laat voelen in het vermogen: 147 pk voor de MV en 180 pk voor de Triumph. Beide hebben een elektronische versnellingsbak die in twee richtingen werkt: de MV EAS 3.0 (Electronically Assisted Shift Up & Down) voor de Veloce en de Triumph Shift Assist omhoog en omlaag voor de Speed Triple.

De stroomlijn is een aërodynamisch en esthetisch element dat de twee driecilinders gemeen hebben, net als de led-lichtclusters, maar de Italiaan heeft nog een onderkuip, terwijl de Brit gedurfder is. Die laat de voorkant onbedekt en laat meer lucht naar de motor laat stromen.

Dit is de 2022 Triumph Speed Triple 1200 RR

Verschillen

Het chassis van de twee motorfietsen is een duidelijk statement van sportiviteit: de Veloce 800 is uitgerust met volledig instelbare vering bestaande uit een 43mm-Marzocchi voorvork met 125 mm veerweg en een 130mm-Sachs monoshock. Hetzelfde schema voor de Speed Triple 1200 RR, maar dan volledig verzorgd door Öhlins dat ook de semi-actieve elektronische assistentie vindt van het Smart EC 2.0 systeem, het technologisch meest geavanceerde product van het Zweedse bedrijf.

Voor beide ook hetzelfde Brembo-remsysteem met bochten-ABS, met twee zwevende schijf van 320 mm, Brembo radiale remklauwen (Stylema voor de Speed Triple) monoblock met 4 zuigers en 4 remblokken en een enkele schijf van 220 mm, 2-zuiger schuifremklauw. Verder 17-inch wielen voor zowel de MV Agusta en de Triumph, met 120/70 voorband, terwijl de achterband verschilt: 180/55 voor de Superveloce en 190/55 voor de Speed Triple.

Elektronica

Twee motorfietsen die maximale prestaties en aantrekkingskracht nastreven, kunnen niet zonder elektronica. De versnellingsbak en ophanging zijn al genoemd, beide zijn uitgerust met tractiecontrole, een rijmodus om de vermogensafgifte te moduleren naargelang de weers- en wegomstandigheden en rijstijl. Er zijn vier afstelmogelijkheden voor de MV Agusta (Sport, Race, Rain en Custom) en vijf voor de Triumph (Road, Rain, Sport, Rider die kan worden aangepast en Track). Zowel de Italiaanse als de Britse driecilinder zijn voorzien van cruise control, een 5,5-inch tft-scherm voor de Superveloce 800 (dat verbinding maakt met de MVRide App waarmee je elke instelling van de motorfiets vanaf je telefoon kunt aanpassen) en een 5-inch scherm voor de Speed Triple 1200 RR, waarmee je alle informatie van de motorfiets in de gaten kunt houden, waaronder de verschillende instellingen, en je smartphone via Bluetooth kunt aansluiten. De Veloce 800 is uitgerust met Launch Control, terwijl de Speed Triple 1200 RR beschikt over wheelie control gekoppeld aan tractiecontrole.

Versies, kleuren en prijzen

De MV Agusta Superveloce 800 is verkrijgbaar in twee versies, de standaardversie, in een grijs/rode en grijs/gele kleurstelling, geprijsd op €23.600,- en de S-versie, met speciale lichtere spaakwielen in een parelmoer/gouden kleurstelling, op € 26.900,-. De Triumph Speed Triple 1200 RR daarentegen is verkrijgbaar in één versie en in twee kleuren, rood en wit met donkergrijze accenten, voor een vanafprijs van €23.250,-. De Veloce 800 is al verkrijgbaar, terwijl de Speed Triple 1200 RR in het eerste kwartaal van 2022 zijn intrede doet.

Beroemde merken

MV Agusta en Triumph zijn twee glorieuze merken in de wereld van het motorrijden. MV Agusta is de jongste, de oorsprong gaat terug tot 1919 als een vliegtuigonderhoudsbedrijf. In 1945 richtte Domenico Agusto de Societa anonima Meccanica Verghera op. In de loop der jaren heeft het bedrijf verschillende eigenaars gekend: Cagiva (van 1992 tot 2008) en Harley-Davidson (tot 2010). Het keerde voor € 1,- terug in Italiaanse handen, in die van Cladio Castiglioni. In november 2018 werd MV Agusta overgenomen door het Luxemburgse investeringsfonds van de Brits-Russische groep Black Ocean van Timur Sardarov, een van de belangrijkste olieproducenten in Oost-Europa. Sardarov werd door de raad van bestuur benoemd tot CEO van het bedrijf. De naam MV Agusta is onlosmakelijk verbonden met de racerij: van 1952 tot 1974 behaalde MV Agusta 75 wereldtitels (38 rijders en 37 fabrikanten), waarmee het de meest succesvolle Europese motorfabrikant aller tijden is.

De oorsprong van Triumph ligt in Neurenberg, de geboorteplaats van Siegfried Bettman. Die verkocht fietsenverkoper met de merknaam Triumph. De eerste motorfietsen werden in 1902 in Coventry geproduceerd, naast de productie van auto’s. In 1951 werd Triumph verkocht aan rivaal BSA en een groot deel van de productie werd geëxporteerd naar de VS. Immers moesten de oorlogsschulden worden afbetaald. Dankzij Hollywoodfilms met Marlon Brando en Steve McQueen wordt Triumph beroemd in de VS. Na een periode van 2 jaar onder eigendom van Norton, ging Triumph over in handen van een coöperatie die was opgericht door werknemers. In 1983 ging Triumph failliet. Het merk en de productierechten werden gekocht door John Bloor, die in 1988 het nieuwe hoofdkantoor in Hinckley in gebruik nam. Dat was het begin van het nieuwe Triumph.

Geplaatst op

Komt MV Agusta met tammere versie van de Brutale RR?

Het lijkt erop dat MV Agusta een wat tammere versie van de Brutale RR op de markt wil brengen. Typegoedkeuringsdocumenten wijzen op een RS-versie.

Dezelfde prestatie, maar niet zo radicaal?

Wat de zuivere prestatiegegevens betreft, zal er echter niets veranderen. Volgens de documenten blijft het 208 pk en 117 Nm. Maar de afmetingen van de naked bike suggereren een meer ontspannen zithouding. De RS-versie zal 2,5 cm in de breedte en 2,5 cm in de hoogte groeien.

MV Agusta: 12 nieuwe modellen voor einde 2024

De nieuwe hoogte betekent dat de voetsteunen iets verder naar beneden kunnen worden gemonteerd. Dit, in combinatie met het bredere stuur, moet zorgen voor een meer ontspannen en niet zo radicaal sportieve zithouding.

Wat de prijs betreft, die zou voor de RS ook iets lager moeten zijn dan die van de RR. Het valt nog te bezien of MV Agusta ook zal bezuinigen op functies.

Geplaatst op

MV Agusta recordpoging: Meeste aantal landen in 24 uur

Bij deze recordpoging legt een MV Agusta Turismo Veloce zo’n 1.900 km af door Europa, van Zweden tot Italië. De recordpoging vindt plaats op de langste dag van het jaar – maandag 21 juni – en MV Agusta werkt samen met de Italiaanse journalist Valerio Boni, die de rijderstaken voor zijn rekening neemt. De geselecteerde motorfiets voor deze taak is de onlangs vernieuwde MV Agusta Turismo Veloce.

Boni zal een pan-Europese trip van 1.900 km afleggen, waarbij hij alle verkeers- en snelheidsregels in acht zal nemen. De rit begint in Malmö in Zweden en eindigt bij het MV Agusta-hoofdkwartier in Schiranna, Italië. Als hij slaagt, vestigt hij het record van de meest bezochte aantal landen in 24 uur. De elf landen die worden aangedaan zijn Zweden, Denemarken, Duitsland, Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Liechtenstein en natuurlijk Italië.

MV Agusta: 12 nieuwe modellen voor einde 2024

Met het voltooien van de uitdaging zal Boni ook de SaddleSore 1600K en SaddleSore 2000K certificeringen behalen van de Iron Butt Association, de World’s toughest Motorcycle Riders. De uitdagingen bestaan uit het rijden van respectievelijk 1.600 km en 2.000 km in minder dan 24 uur.

Valerio Boni verklaarde: ‘Deze lange rit door Europa zal zeker een uitdaging zijn voor zowel de rijder als de motor, maar de 2021-editie van de Turismo Veloce, in zijn productieversie, heeft alles wat nodig is om het doel in de beste omstandigheden te bereiken. Dankzij de technologie van de Turismo Veloce kunnen we het avontuur in real-time delen op de officiële website www.mvagusta.com.

Bron@visordown

Geplaatst op

MV Agusta: 12 nieuwe modellen voor einde 2024

De CEO van MV Agusta, Timur Sardarov, onderscheid zich van andere topmanagers omdat hij ongebruikelijk mededeelzaam is over de toekomst van zijn bedrijf. Veel bedrijven houden hun kaarten graag tegen de borst totdat ze er helemaal klaar voor zijn om hun afgeronde projecten te laten zien. Maar dat is niet de manier waarop Sardarov te werk gaat.

In een nieuw interview met het Italiaanse persbureau Adnkronos, was Sardarov zijn gebruikelijke openhartige zelf. Hij legde onder andere uit dat de kapitaalinjectie van 30 miljoen euro in MV in april 2021 werd gedaan zodat het bedrijf formeel uit de herstructureringsovereenkomst kon stappen, een jaar eerder dan oorspronkelijk gepland. Dat, aldus Sardarov, weerspiegelt een bedrijf dat in staat is om zijn doelstellingen te bereiken en verder te gaan zoals gepland. 

2021 MV Agusta Brutale 1000RR profiteert van Euro5

Wat houden die plannen in? Over sommige hebben we al het een en ander gehoord, van een aanstaande elektrische fiets tot een 950cc-adventure bike. In november 2020 had Sardarov het in een ander interview ook over een 500cc-platform. In dit meest recente gesprek gaf hij meer inzicht in een tijdlijn waarbinnen de wereld de resultaten van deze bedrijvigheid zal gaan zien. Tegen 2024, zei hij, zal MV’s gamma motorfietsen groeien met een geschatte 40 procent – inclusief de lancering van die twee nieuwe modellen, evenals ongeveer 12 nieuwe updates.

Voor degenen die zich afvragen of dit iets te maken heeft met MV Agusta’s verschuiving naar het aanbieden van extra mobiliteitsopties voor klanten die niet op een motor rijden: Dat heeft het niet. Tegen augustus 2021, zei Sardarov, zal MV volop bezig zijn met zijn motorfietsen en andere mobiliteitsgerichte producten. Maar deze producten zijn niet opgenomen in de schatting van 12 nieuwe fietsen in 2024.

Volgens Sardarov zijn ze eerder bedoeld om de kloof te overbruggen tussen lichtere vormen van mobiliteit en zwaardere, zoals motorfietsen. MV Agusta’s toekomst, zoals hij het ziet, zal een volledige reeks producten omvatten die de klanten helpen om te komen waar ze willen, op de manier waarop ze er willen komen.

Sardarov maakte ook van de gelegenheid gebruik om in te gaan op twee hardnekkige geruchten die de laatste maanden de ronde doen. Een daarvan is de mogelijke herlancering van de merken Cagiva of Elefant onder de paraplu van MV Agusta. Hij zei dat de marketingafdeling van het bedrijf momenteel de beste tactiek op dat front analyseert en voegde eraan toe dat er begin juni 2021 nog geen beslissingen werd genomen.

Het andere gerucht betreft een mogelijke overname van MV Agusta door KTM. Sardarov ontkende dat dit idee op waarheid berust en herhaalde dat MV Agusta momenteel een vijfjarenplan heeft dat het zelfstandig, als onafhankelijk bedrijf, wil uitvoeren. Het is ook mogelijk dat het zijn onafhankelijkheid na dat tijdsbestek behoudt. Hij karakteriseerde deze geruchten als zeer speculatief.

Geplaatst op

2021 MV Agusta Brutale 1000RR profiteert van Euro5

De MV Agusta Brutale 1000RR, dé hypernaked uit Varese, krijgt enkele mechanische- en elektronische updates, voldoet aan Euro5 en heeft bochtenABS. De MV levert 208 pk, goed voor meer dan 300 km/u.

Na de driecilinder-800-serie, de Brutale-, Dragster-, Turismo Veloce-, Superveloce- en F3- versies, heeft MV Agusta ook de Brutale 1000RR onderhanden genomen. Die is voor het modeljaar 2021 geüpdatet en gehomologeerd volgens Euro5-regelgeving.

Motrac Unicorn: kopie van de MV Agusta Superveloce

Twee nieuwe kleuren

De 998cc- viercilinder hypernaked overtuigt met z’n uiterlijk en talrijke componenten van koolstofvezel. Er zijn nieuwe gesmede voetsteunen voor de rijder en twee nieuwe kleuren: Fire red/Matt metallic dark grey en Matt metallic grey/Matt metallic dark grey/Fluorescent yellow.

Het viercilinder blok onderscheidt zich door het dubbele nokkenastimingsysteem met centrale ketting, de afneembare zesversnellingsbak en de vier radiaal geplaatste kleppen per cilinder. Die zijn van titanium, evenals de drijfstangen; de nokkenassen hebben een andere timing gekregen, de klepgeleiders en klepbekers hebben een DLC-behandeling ondergaan om de wrijving te verminderen, het uitlaatspruitstuk is gewijzigd maar de vier typische, verhoogde dempers zijn gebleven.

De update werd gebruikt om de motor te homologeren conform Euro5. Het maximum vermogen bedraagt naar verluidt 208 pk bij 13.000 tpm en het koppel heeft een maximumpiek van 116,5 Nm bij 11.000 tpm; de topsnelheid bedraagt naar verluidt meer dan 300 km/u.

Gesmede aluminium wielen

Het chassis bestaat uit een frame van staal met een hoge weerstand, geïntegreerd met zijplaten van een gegoten aluminiumlegering, een enkelzijdige achterbrug en 17″ gesmede aluminium wielen met banden in de maten 120/70 en 200/55.

Het Brembo-remsysteem bestaat uit een radiale voorpomp en Stylema-remklauwen en 320mm-schijven voor. Nieuw is het Continental ABS MK100 met bochtenfunctie. De ophanging en stuurdemper zijn van Öhlins, met elektronische hydraulische afstelling, beide hebben nieuwe kalibraties gekregen. Tot slot heeft de elektronische versnellingsbak een nieuwe sensor en is de verlichting rondom volledig led.

Het elektronische pakket omvat vier mappings, tractiecontrole op acht niveaus en wheelie control. Voor 2021 is de Brutale 1000 uitgerust met een nieuwe IMU dat front lift control, launch control en cruise control toevoegt; ook komt er een 5,5-inch kleuren tft-dashboard dat verbinding kan maken met de MV Ride App waarmee je diverse parameters van het blok met je smartphone kunt aanpassen. Het scherm heeft een navigatiefunctie (turn by turn) en het Mobisat anti-diefstal systeem.

De Brutale 1000RR heeft een wielbasis van 1.415 mm, een zithoogte van 845 mm en een brandstoftank van 16 liter. Het gewicht is opgegeven op 186 kg droog.

Geplaatst op

Motrac Unicorn: kopie van de MV Agusta Superveloce

Wedijver, inspiratie, bewondering, het verlangen om te komen waar anderen zijn gegaan. Er zijn vele redenen waarom bedrijven andere bedrijven als voorbeeld nemen. In het geval van Motrac hebben we te maken met klonen, want de Unicorn is een kopie van de MV Agusta Superveloce.

Motrac Unicorn een cosplayer

Cosplayers doen spelen zowel in kleding als gedrag bekende personage uit tekenfilms, tv-series of films. Kan cosplay ook gelden voor dfe motorfietsindustrie? De Motrac Unicorn zou een bewijs kunnen zijn, want het is een kopie van de MV Agusta Supervelove 800. Maar het ontbeert dezelfde charme, want de MV Agusta is uniek en kun je niet kopiëren.

De Superveloce is een sportmotor geïnspireerd op het erfgoed van MV Agusta. Het merk domineerde in de jaren 60 en 70 de wegracerij en ondanks het feit dat MV Agusta de prototype-racerij vele jaren geleden heeft opgegeven, wordt de massaproductie ervan voortgezet in naam van de traditie. En als je een uitmuntend niveau bereikt, kun je ook verwachten dat je een bron van inspiratie wordt voor andere merken. Maar gekopieerd worden is niet zo vleiend, ook al omdat de grens tussen legaal en illegaal heel dun is. Kortom, op elkaar lijken mag, maar identiek zijn is fout.

Onecht

MV Agusta claimt ’Motorcycle art’ en zoals vele kunstwerken heeft ook een MV Agusta aanleiding gegeven tot een vervalsing, of een niet geautoriseerde replica. De maker daarvan zou het gekopieerde werk bijna perfect moeten reproduceren. Dat is bij Motrac niet het geval. Het is een kopie, maar de algehele proporties lijken nogal misplaatst. Van opzij gezien lijkt de wielbasis buitensporig lang. Het zou ons niet verbazen als er onder de kuip een cruiser schuilgaat. En let ook eens op de twee zeer eenvoudig ogende achterschokdempers opmerken.

Update voor de 2021 MV Agusta Superveloce

Over de elektronische uitrusting hebben we geen twijfels: EAS 3.0 elektronische versnellingsbak, S.C.S. 2.0 koppeling (Smart Clutch System) en semi-actieve vering zijn zeker niet aanwezig op de Motrac Unicorn 800. In plaats van de driecilinder wordt de Chinese motor aangedreven door een 800 cc-tweecilinder die 61,1 pk levert bij 7.500 tpm en 70 Nm bij 5.000 tpm. Daarmee blijven de prestaties ver verwijderd van de 147 pk en 88 Nm van het origineel. Maar als Motrac, zoals het beweert, beschikt over een eigen onderzoeks- en ontwikkelingscentrum met 25 octrooien, dan kijken wij uit naar hun originele werk.